*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1146 )
https://telegram.me/adabvaerfan
سوره 22 : حج ( مدنی ـ 78 آیه دارد ـ جزء هفدهم ـ صفحه 332 )
( قسمت بیست و سوّم )
کارسـازِ بنـده نـواز
( جزء هفدهم صفحه 341آیه 78 )
بسم الله الرحمن الرحیم
وَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَ مَا جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْرَاهِیمَ
هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ قَبْلُ وَ فِی هَذَا لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیدًا عَلَیْکُمْ وَ تَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ
فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَ نِعْمَ النَّصِیرُ
ترجمه لفظی آیه شریفه :
و در راه خدا چنانکه حق جهاد [در راه] اوست جهــــــاد کنید اوست که شما را [براى خود] برگزیده و در دین
بر شما سختى قرار نداده است آیین پدرتان ابراهیم [نیز چنین بوده است] او بود که قبلا شما را مسلمان نامید
و در این [قرآن نیز همین مطلب آمده است] تا این پیامبـــــــر بر شما گـــــــواه باشد و شما بر مردم گواه باشید
پس نماز را بر پا دارید و زکات بدهید و به پناه خدا روید او مولاى شماست چه نیکو مولایى و چه نیکو یاورى
نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :
جهاد بر سه قسم است :
جهادِ به نفس ، جهادِ به دل ، جهادِ به مال
جهادِ به نفس آن است که ؛
از خدمت و ریاضت نیاسایی ،
و گرد رخصت و تأویل ها نگردی ،
و امر و نهی را به تعظیم پیش روی ،
جهادِ به دل آن است که ؛
خاطره های پست و پلید را بخود راه ندهی ،
و بر مخالفت عزم نداری ،
و از تفکّر در نعمت های خداوند دور نمانی ،
جهاد به مال آن است که ؛
آدمی بذل و جود و سخا و ایثار داشته باشد ،
سخاوت آن است که ؛
قدری بذل کند و قدری برای خود گذارد ،
جود آن است که ؛
بیشتر بذل کند و کمتر برای خود گذارد ،
و ایثار آن است که ؛
هرچه دارد بدهد و خود با فقر و فاقه بسازد !
... هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَمَا جَعَلَعَلَیْکُمْ ...
او شما را برگزید و چون می گزید عیب می دید ،
و با عیب پسندید !
خداوند در علم خود شما را مسلمان نامید ؛
و شما را به هدایت برگزید ؛
و به عنایت ، نام مسلمانی نهاد ،
زیرا او مولای شماست به حقیقت ؛
و دلگشای شماست به رحمت ؛
به وقت گناه ؛ تو را نادان خواند تا عذرت را بپذیرد !
و به وقت شهادت ؛ تو را دانا خواند تا گواهت بپذیرد !
به وقت تقصیر ؛ تو را ضعیف خواند تا تقصیرت را محو کند !
چه نیک خداوندی ، مهر پیوندی ، معیوب پسندی ، بردباری ،
فرا گذاری ، فرا گذارد تا فرو گذارد ، می گذارد تا درگذرد !
بی نیاز است ، و اگر درگذارد ، بنده نواز است ،
و جهانیان را نوبت ساز و کارساز ،
از فضل و کرم خداوندی است که ؛
عطای خود را به خطای بنده باز نگیرد ،
و نعمت خود را به جفای او نبُرد .
موضوع :
نظر ()